سخنان امام جواد.....
12 سخن گرانبها از جواد الائمه (ع)
1- امام جواد (ع) : دین شناسی ، قیمت هر متاع گرانقدر و نردبان ترقی برای وصول به هر مقام بلندی است . الحدیث جلد 2 صفحه 380
2-امام جواد (ع) کسی که بر مرکب شهوات خویش سوار است و خودسرانه میتازد هرگز از لغزش و سقوط رهایی نخواهد داشت. الحدیث جلد 2 صفحه 215
3-امام جواد (ع) : کسی که به سخن گویندهای گوش فرا دارد با این عمل وی را بندگی کرده است. اگر گوینده سخن از خدا میگوید او خدا را بندگی کرده و اگر ناطق ( سخن گو ) از زبان شیطان و افکار شیطانی سخن میگوید ، شیطان را بندگی نموده است. الحدیث جلد 2 صفحه 129
4-امام جواد (ع) : از رفاقت با شرور بپرهیزید که مانند شمشیر ظاهری خوب و اثری بد دارد . الحدیث جلد 3 صفحه 234
5-امام جواد (ع) : به امام باقر (ع) فرمود : فرزندم هر کسی که از تو درخواست خیر و خوبی نماید به وی نیکی کن چه اگر در خواست کننده شایسته تر آن نیکی باشد تو به واقع رسیده ای و کار خوبی را در موردش انجام داده ای و اگر شایسته آن نیکی نبوده است تو با انجام درخواست او را مراتب شایستگی خود را در کار خیر ابراز کرده ای . الحدیث جلد 3 صفحه 332
6-امام جواد (ع) : کسی که استفاده کند برادری را { یعنی طرح رفاقت و برادری کند با مومنی } برای خدا ، همانا استفاده کرده خانه را در بهشت ، سپس فرمود : قصد کردن و آهنگ نمودن به سوی خداوند به دلها و قلوب رساننده تر است از شکنجه و رنج دادن اعضای بدن با اعمال ( با دل بهتر و زودتر از اعضا و جوارح میتوان به خدا نزدیک شد) انوارالبهیه صفحه 290
7-امام جواد (ع) : هرکس پیروی هوای نفس خویش کند ، دشمن خود را به آرزویش رسانده است. انوارالبهیه صفحه 290
8-امام جواد (ع) : کسی که بر اسب شهوات و هوسرانی سوار شد لغزشهای او جبران پذیر نیست. انوارالبهیه صفحه 290
9-امام جواد (ع) : اعتماد به خداوند بهای هر متاع گران قیمت و نردبان هر جایگاه بلند است. انوارالبهیه صفحه 290
10-امام جواد (ع) : عزت مومن بی نیازی او است از مردم. انوارالبهیه صفحه 290
11-امام جواد (ع) : مباش در آشکارا دوست خدا و در پنهانی دشمن خدا { که در حضور مردم عبادت کنی و در هنگام خلوت و تنها بودن معصیت کنی }. انوارالبهیه صفحه291
12-امام جواد (ع) : در انجام آنچه تو را در حق و حقیقت پایدار میسازد و تو آنرا دوست نداری شجاع باش و به جا آور و از اقدام به آنچه تو را به سوی هوای نفس دعوت میکند و مورد علاقه تو است خودداری کن. انوارالبهیه صفحه 291